دسته‌ها
روزنوشته

دوستی آدم‌ها

Russian soldier playing an abandoned piano

آدم ها با تو خوشند
یادت می کنند
می گویند که دوست همیشگی آنها خواهی ماند…
.
فایده ات که تمام شد،
دشنام ات نمیدهند،
باز هم می گویند که دوست تو هستند
شاید حتی هنوز هم به یادت بیوفتند.
.
اما دیگر در حساب کتاب هایشان جایی نداری،
به دفترچه خاطرات محدودت می کنند
پسوند اسمت می شود «انشاا… سر فرصت»
از آن فرصت های همیشگی! شبیه بردن لاتاری!


این را مدت‌ها پیش در اینستاگرام‌  آپلود کرده بودم.

یک پاسخ به «دوستی آدم‌ها»

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *